Spis treści
- Dane statystyczne
- Radikulopatia szyjna jako powikłanie dyskopatii
- Dyskopatia szyjna – jak się ją leczy
- Ćwiczenia na kręgosłup szyjny
- Najpopularniejsze pytania i odpowiedzi
Dyskopatia szyjna jest drugą po lędźwiowej spośród najczęściej występujących. Wynika to z ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa i faktu, iż okolica ta narażona jest na wiele chorób i urazów, choć nie jest tak przeciążona jak dolny odcinek kręgosłupa. Dolegliwości z nią związane są jednak powszechne, a do najbardziej znanych należy rwa ramienna, w której ból może promieniować od kręgosłupa aż do palców ręki. Towarzyszą temu tzw. parestezje, czyli: mrowienie, pieczenie, zaniki czucia, drętwienie.
Dane statystyczne
W badaniach stwierdzono, że po dyskopatii lędźwiowej, szyjna występuje z częstotliwością mniejszą, lecz wyższą niż piersiowa. Nie niesie ona również tak poważnych konsekwencji jak zwyrodnienie dolnego odcinka kręgosłupa, a hospitalizacje z jej powodu są rzadsze, lecz objawowo niczym się od tej pierwszej nie różni – bóle znajdują podobne nasilenie, często Pacjenci nie mogą wykonywać dawnych ruchów ręką, odczuwają przy tym wiele nieprzyjemnych doznań.
- Najpoważniejszy przebieg ma choroba, gdy dotyczy kilku odcinków kręgosłupa. Wówczas Pacjent cierpi najbardziej, a leczenie obejmuje największą ilość pobytów w szpitalu.
- Pozostając jednak przy dyskopatii szyjnej, wykazano, że Pacjenci nie zawsze są kierowani przez lekarzy rodzinnych na rehabilitację (jedynie w 55,56%), a podstawową metodą leczenia jest farmakoterapia (74,75%).
Wynika stąd bardzo ważny wniosek dla Pacjentów, by unikać takiego postępowania, które skupia się na pobieraniu leków przeciwbólowych, przy rezygnacji (na wniosek lekarza) z innych form pomocy – do której przede wszystkim należą fizjoterapia i rehabilitacja. Redukować ból dzięki tabletkom można przez wiele lat, należy jednak zachować świadomość, że w tym czasie choroba stale się rozwija i może doprowadzić do stanu, w którym tylko zabieg chirurgiczny usunie jej objawy, a stale też będą się one nasilać.
Radikulopatia szyjna jako powikłanie dyskopatii
Pomimo tego, że dyskopatią zazwyczaj zajmują się specjaliści z zakresu rehabilitacji i ortopedzi, choroba często prowadzi do komplikacji, którymi powinien się zająć neurolog. Należy do nich właśnie radikulopatia, czyli dysfunkcja korzeni nerwowych znajdujących się w kręgosłupie. Jak można się domyślić, zwyrodnienia dysków prowadzą do ucisku na struktury nerwowe i w ten sposób do rzeczonych powikłań i objawów neurologicznych.
Radikulopatia nie występuje więc samodzielnie i nie może być pomylona z dyskopatią, lecz jest jej powikłaniem. Jej objawy jednak mogą nie zostać odróżnione od już obecnych – występuje bowiem ból szyi, ale też ból ujawnia się na drodze przebiegu nerwu, co ułatwia rozpoznanie. Dodatkowe objawy to (również występujące w dyskopatii): drętwienia, zakłócenia czucia, brak płynności ruchu szyi, ale też barku czy rąk.
Choroba dotyka częściej kobiety niż mężczyzn. Zazwyczaj występuje u osób w wieku starszym. Nasilenie dyskopatii (szczególnie nieleczonej) zwiększa objawy bólu nerwów i z czasem prowadzi do pogłębienia się wszystkich towarzyszących jej dolegliwości. Radikulopatia jest więc z jednej strony stanem, który wskazuje na wysoki stopień zaawansowania dyskopatii, a z drugiej na wagę leczenia przyczynowego – czyli dyskopatii. Stąd też konsultacje neurologiczne zazwyczaj również kończą się zaleceniami przede wszystkim fizjoterapii i rehabilitacji, jako wiodącej metody leczenia. Zabiegi chirurgiczne prowadzi się rzadko, jednak są one wykonywane – odbarcza się dzięki nim ucisk na struktury nerwowe, co wiąże się z redukcją bólu.
Dyskopatia szyjna – jak się ją leczy
W badaniach najczęściej zaleca się w dyskopatii szyjnej następujące metody leczenia:
- TENS – stymulacja nerwów przez skórę,
- jonoferazę z NLPZ – m.in. mokre opatrunki nasączone lekiem,
- i kinezyterapię – czyli ćwiczenia szyi.
Wybór określonej metody leczenia zawsze zależy od zaawansowania choroby i dolegliwości bólowych doświadczanych przez Pacjenta. Bierze się również pod uwagę jego ogólny stan zdrowia, a także choroby współtowarzyszące. Zabiegi fizjoterapeutyczne i fizykoterapeutyczne nie są jednak forsujące i wszystkie przebiegają bez nadwyrężania chorych struktur – z wyjątkiem ćwiczeń szyi, gdyż zakładają „rozruszanie” kręgów, a także ich repozycję (przywrócenie fizjologicznego położenia lub zwiększenie tolerancji na ruch). Może się to wiązać z początkowymi trudnościami i bólem, jednak Pacjenci szybko się przekonują, że ich konsekwencje są dla nich korzystne.
Ćwiczenia na kręgosłup szyjny
Wdrożona w leczenie fizjoterapia obejmuje więc wymienione wyżej ćwiczenia szyjnego odcinka kręgosłupa. Należy zaznaczyć, że jest ona zawsze stosowana indywidualnie dla każdego Pacjenta. Ćwiczenia są prowadzone w asyście fizjoterapeuty, lecz ostatecznie służą do nauki ich samodzielnego stosowania. Nie trzeba im poświęcać wiele czasu, a szczególnie gdy sprawiają trudność wystarczy 20 minut dziennie. Nierzadko są to przy tym ćwiczenia całego ciała angażujące ruch szyi, dzięki czemu Pacjent nabiera ogólnej sprawności i nie nadwyręża odcinka szyjnego kręgosłupa. W naszej poradni w Signum stosujemy je z powodzeniem i zalecamy w każdym przypadku dyskopatii szyjnej po badaniach lekarskich.
Warto przeczytać: Dyskopatia kręgosłupa prostymi słowami
Najpopularniejsze pytania i odpowiedzi
Jakie są najczęstsze objawy dyskopatii szyjnej?
Objawy dyskopatii szyjnej obejmują ból promieniujący od kręgosłupa aż do palców ręki, parestezje takie jak mrowienie, pieczenie, zaniki czucia, oraz drętwienie.
Jakie są statystyki dotyczące dyskopatii szyjnej?
Dyskopatia szyjna jest drugą najczęściej występującą formą dyskopatii, z mniejszą częstotliwością niż dyskopatia lędźwiowa, ale większą niż piersiowa. Pacjenci z dyskopatią szyjną rzadziej są hospitalizowani, jednak ich bóle są podobnie intensywne.
Jakie są zalecane metody leczenia dyskopatii szyjnej?
Zalecane metody leczenia to TENS, jonoferaza z NLPZ, oraz kinezyterapia, czyli ćwiczenia szyi. Wybór metody zależy od zaawansowania choroby i dolegliwości bólowych.
Jakie ćwiczenia są zalecane na kręgosłup szyjny?
Zalecane ćwiczenia to te, które angażują ruch szyi oraz całego ciała, prowadzone pod nadzorem fizjoterapeuty. Ćwiczenia mają na celu “rozruszanie” kręgów i poprawienie ich repozycji.
Czym jest radikulopatia szyjna?
Radikulopatia szyjna jest powikłaniem dyskopatii, stanem dysfunkcji korzeni nerwowych, prowadzącym do bólu szyi, drętwień, zakłóceń czucia, i braku płynności ruchu szyi, barku czy rąk.