Rwa ramienna zamiennie bywa nazywana barkową, a fachowo – brachialgią lub neuralgią barkową. Jest to zespół dokuczliwych objawów wiążących się przede wszystkim z bólami, ale też z: niedowładami, zaburzeniami czucia, parastezjami (mrowienie, drętwienie) oraz trudnościami w wykonywaniu niektórych ruchów, co wiąże się zarówno z bólem, jak i objawem wtórnym – zanikiem mięśni. Choroba może wystąpić na skutek urazu lub ma charakter przewlekły, należy jednak zaznaczyć, że uraz może ulec powikłaniom i przeobrazić się w stan chroniczny, dlatego nie należy zwlekać z wizytą u lekarza i pójściem na fizjoterapię, gdy tylko ujawnią się pierwsze objawy choroby.
Jakie są przyczyny rwy ramiennej
Etiologia rwy ramiennej, podobnie jak we wszystkich pozostałych rwach – kulszowej i udowej, wiąże się z uciskiem na nerwy biegnące od odcinka szyjnego kręgosłupa aż do ręki. Stąd też ból, będący głównym objawem rwy ramiennej, promieniować może od kręgosłupa przez całą rękę do palców dłoni, a także do łopatek i przedniej części klatki piersiowej.
Przyczyną rwy barkowej są zazwyczaj:
- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa na odcinku szyjnym,
- dyskopatia,
- osteofity,
- zmiany nowotworowe,
- przeciążenia związane z praca zawodową lub inną aktywnością fizyczną,
- wady budowy odcinka szyjnego kręgosłupa,
- urazy odcinka szyjnego kręgosłupa.
Podobnie jak inne rodzaje rwy, odmiana ramienna również jest uznawana za chorobę cywilizacyjną.
Jak przejawia się ból w rwie ramiennej
Ból w rwie ramiennej jest ostry, trudny do zniesienia, a z naszych doświadczeń w poradni Signum w Białymstoku wynika, że Pacjenci określają go jako: palący, piekący, oparzeniowy. Jest przy tym o tyle dokuczliwy, iż często uniemożliwia poruszanie się bez jego odczuwania. Czasem jednak rwa obejmuje tylko okolicę karku, a towarzyszy temu uczucie osłabienia ręki. Przebieg schorzenia jest więc wysoce indywidualny i zależny od jego przyczyny oraz zaawansowania.
Ból ma charakter nawracający, przychodzi falami i jego nasilenie może trwać kilka dni. Dokładna diagnostyka oraz stwierdzenie przyczyn zespołu korzeniowego niestety w tym przypadku nie wiąże się z otrzymaniem lekarstwa, które podziała natychmiast i wyleczy z choroby – tylko środki przeciwbólowe spełniają tu swoją rolę. Natomiast leczenie jest niemal zawsze długotrwałe i niesie ze sobą niepewne rezultaty, a chirurgiczne podejmowane jest wyłącznie w najcięższych przypadkach. Dlatego też Pacjenci cierpiący na rwę ramienną leczeni są zazwyczaj fizjoterapią i rehabilitacją w pierwszej kolejności.
Fizjoterapia i rehabilitacja rwy ramiennej
Rwa ramienna ma tendencję do nawracania i dlatego nawet jej ustąpienia po kilkudniowym trwaniu nie należy traktować jak ustąpienie choroby. Podstawową metodą leczenia jest fizjoterapia i rehabilitacja, nie należy jej po ustąpieniu objawów przerywać, natomiast to, do czego dążą wszystkie zabiegi, zamyka się w:
- zredukowaniu napięcia i przykurczy mięśni karku, barków i rąk,
- zmniejszeniu bóli: szyi, rąk i dołu nadobojczykowego,
- oraz zwiększeniu ruchomości szyi i rąk.
W powyższych celach stosuje się:
- masaże lecznicze – które przede wszystkim rozluźniają, redukują napięcie i umniejszają odczuwanie bólu,
- kinezyterapię – która prowadzi do zwiększenia ruchomości,
- kinesiotaping – dzięki któremu redukuje się objawy, a także zabezpiecza wystąpienie bóli,
- oraz rozciąganie odcinka szyjnego kręgosłupa – co również ma zredukować ból dzięki zmniejszeniu ucisków go wywołujących.
Rehabilitację wraz z fizjoterapią przy rwie ramiennej prowadzi się w każdej z sytuacji, w której mamy pewność ,że układ kostny w odcinku szyjnym jest wolny od uszkodzeń, gwarantując przez to stabilność i oparcie dla tkanek go okalających. Sposób terapii dobierany jest w zależności od aktualnie występujących objawów i ich nasilenia